Sumienie - definicja i funkcjonowanie
Rolę sumienia ludzkiego pełni w człowieku świadomość ducha ludzkiego, zwana również świadomością rodzimą.
Na poziomie psychicznym, sumienie to zbiór szablonów logicznych funkcjonujących na zasadzie bramki logicznej „jeżeli” – ang. „if” zaopatrzonych w gotowe wyniki „prawda” lub „fałsz”. Służą one do weryfikacji poprawności świadomych decyzji podejmowanych [w kontekście moralnym] przez człowieka.
Na poziomie fizjologicznym występuje jako zespół aktywnych połączeń neuronów w mózgu, które komunikują pochodzący ze świadomości ducha [prawdziwy] wynik bramki do naszego umysłu.
Podjęcie każdej decyzji w umyśle ludzkim poprzedza weryfikacja jej zgodności z wynikiem szablonu.
Podjęcie decyzji zgodnej z wynikiem zawartym w szablonie skutkuje umocnieniem połączenia neuronów komunikujących ten wynik i utrzymaniem pierwotnej wartości zbioru szablonów co skutkuje poczuciem zachowaniem czystego sumienia.
W przypadku podjęcia decyzji negującej wynik bramki, tworzy się nowy, niekompatybilny z funkcją całego zbioru szablon, który zanieczyszcza nasze sumienie co wyraża się dyskomfortem moralnym burzącym wewnętrzny spokój duszy.
Każda decyzja negująca wynik bramki powoduje powstaniu nowego szablonu w naszym umyśle.
Początkowo, to nowo powstałe połączenie jest nietrwale i z czasem może ulec całkowitemu zanikowi jeśli nie zostanie ponownie uaktywnione.
Jeśli uzyskamy przebaczenie za podjęcie decyzji niezgodnej z decyzją sumienia [zamysłu ducha], niekompatybilny z wartością zbioru szablon zostanie usunięty z naszej samoświadomości, oczyścimy nasze sumienie i przywrócony zostanie spokój naszej duszy.
W przypadku gdy ten nowo powstały szablon jest regularnie uaktywniany w naszej świadomości tzn gdy notorycznie dopuszczamy się aktów negacji prawdy pochodzącej ze świadomości ducha w kontekście tego szablonu, dochodzi do umocnienia się tego połączenia neuronów i jednocześnie trwałego włączenia tego szablonu do zbioru odzwierciedlającego nasze sumienie.
Mamy tu do czynienia z realną zmianą duchowego stanu człowieka [zanieczyszczeniem ducha] dokonaną w wyniku jego świadomych wyborów z wolnej woli, bowiem włączenie tego nowego szablonu do zbioru kasuje połączenie neuronów, które umożliwiało funkcjonowanie w świadomości tego osobnika szablonu rodzimego, czyniąc go nieczynnym w świadomości duchowej.
Parafrazując dobrze znane powiedzenie „jesteś tym co jesz”, można powiedzieć „jesteś takim jaki jest twój duch”, a nawet „twój duch zmienia się w zależności od twoich decyzji”.
Ogromna waga takiego stanu rzeczy wynika stąd, że samoświadomość ukształtowywana w życiu każdego osobnika, staje się duchowym „zapisem genetycznym” rodzimej świadomości [świadomości ducha] jego potomstwa, przekazanym w pigułkach komórek rozrodczych jego rodziców.
W konsekwencji decyzje jednego człowieka mogą potencjalnie zmienić świadomość wielu następujących po nim pokoleń ludzi.
Rolę sumienia ludzkiego pełni w człowieku świadomość ducha ludzkiego, zwana również świadomością rodzimą.
Na poziomie psychicznym, sumienie to zbiór szablonów logicznych funkcjonujących na zasadzie bramki logicznej „jeżeli” – ang. „if” zaopatrzonych w gotowe wyniki „prawda” lub „fałsz”. Służą one do weryfikacji poprawności świadomych decyzji podejmowanych [w kontekście moralnym] przez człowieka.
Na poziomie fizjologicznym występuje jako zespół aktywnych połączeń neuronów w mózgu, które komunikują pochodzący ze świadomości ducha [prawdziwy] wynik bramki do naszego umysłu.
Podjęcie każdej decyzji w umyśle ludzkim poprzedza weryfikacja jej zgodności z wynikiem szablonu.
Podjęcie decyzji zgodnej z wynikiem zawartym w szablonie skutkuje umocnieniem połączenia neuronów komunikujących ten wynik i utrzymaniem pierwotnej wartości zbioru szablonów co skutkuje poczuciem zachowaniem czystego sumienia.
W przypadku podjęcia decyzji negującej wynik bramki, tworzy się nowy, niekompatybilny z funkcją całego zbioru szablon, który zanieczyszcza nasze sumienie co wyraża się dyskomfortem moralnym burzącym wewnętrzny spokój duszy.
Każda decyzja negująca wynik bramki powoduje powstaniu nowego szablonu w naszym umyśle.
Początkowo, to nowo powstałe połączenie jest nietrwale i z czasem może ulec całkowitemu zanikowi jeśli nie zostanie ponownie uaktywnione.
Jeśli uzyskamy przebaczenie za podjęcie decyzji niezgodnej z decyzją sumienia [zamysłu ducha], niekompatybilny z wartością zbioru szablon zostanie usunięty z naszej samoświadomości, oczyścimy nasze sumienie i przywrócony zostanie spokój naszej duszy.
W przypadku gdy ten nowo powstały szablon jest regularnie uaktywniany w naszej świadomości tzn gdy notorycznie dopuszczamy się aktów negacji prawdy pochodzącej ze świadomości ducha w kontekście tego szablonu, dochodzi do umocnienia się tego połączenia neuronów i jednocześnie trwałego włączenia tego szablonu do zbioru odzwierciedlającego nasze sumienie.
Mamy tu do czynienia z realną zmianą duchowego stanu człowieka [zanieczyszczeniem ducha] dokonaną w wyniku jego świadomych wyborów z wolnej woli, bowiem włączenie tego nowego szablonu do zbioru kasuje połączenie neuronów, które umożliwiało funkcjonowanie w świadomości tego osobnika szablonu rodzimego, czyniąc go nieczynnym w świadomości duchowej.
Parafrazując dobrze znane powiedzenie „jesteś tym co jesz”, można powiedzieć „jesteś takim jaki jest twój duch”, a nawet „twój duch zmienia się w zależności od twoich decyzji”.
Ogromna waga takiego stanu rzeczy wynika stąd, że samoświadomość ukształtowywana w życiu każdego osobnika, staje się duchowym „zapisem genetycznym” rodzimej świadomości [świadomości ducha] jego potomstwa, przekazanym w pigułkach komórek rozrodczych jego rodziców.
W konsekwencji decyzje jednego człowieka mogą potencjalnie zmienić świadomość wielu następujących po nim pokoleń ludzi.