Col 1:15 Który jest obrazem Boga niewidzialnego i pierworodny wszystkich rzeczy stworzonych.
Col 1:16 Albowiem przezeń stworzone są wszystkie rzeczy, które są na niebie i na ziemi, widzialne i niewidzialne, bądź trony, bądź państwa, bądź księstwa, bądź zwierzchności, wszystko przezeń i dla niego stworzone jest.
Col 1:17 A on jest przed wszystkimi i wszystko w nim stoi.
Jest to niezwykle interesujący i niezwykle bogaty teologicznie tekst, głównie z uwagi na unikalną formę gramatyczną, absolutnie niezbędną (jak się wkrótce okaże) dla adekwatnego oddania treści, którą za pośrednictwem tych słów przekazuje apostoł Paweł.
A oto dlaczego.
Każde poprawnie gramatycznie sformułowane zdanie zawiera dwa kluczowe elementy tj podmiot i orzeczenie. Ta żelazna zasada gramatyczna jest również w przypadku tekstu z Listu do Kolosan decydującym czynnikiem, który upewnia nas o właściwej interpretacji tekstu.
Określamy podmiot zdania w wersecie 15 Listu do Kolosan, którym jest osoba Pana Jezusa.
Z racji bezpośredniego następstwa zdań, występuje naturalna tendencja do tego, aby treść wersetów 16 i 17 odczytać w kontekście podmiotu zdefiniowanego w zdaniu poprzednim, jednakże już pobieżna analiza treści następujących po wersecie 15 wersetów upewnia nas, że interpretacja taka prowadzi do poważnego błędu rzeczowego, który jak się później okaże nie stanowi błędu merytorycznego.
Należy też zauważyć, że werset 15 przedstawia atrybuty osoby Pana Jezusa, przynależne do dwóch oddzielnych kategorii rzeczy, a mianowicie Jego osoby i rodzaju Jego natury.
Dla zobrazowania tego stanu rzeczy przedstawię werset 15 uzupełniony o formę graficzną jak poniżej:
Który jest obrazem Boga niewidzialnego
i
pierworodny wszystkich rzeczy stworzonych
Pierwszy człon tego zdania określa przymiot osoby Pana Jezusa odwołujący się do Jego postawy, Jego uczynków, Jego osobowości, słowem wszystkiego tego co jest poznawalne zmysłowo, co można było ocenić obserwując Pana Jezusa.
Drugi człon tego zdania powoduje w znającym treść Biblii czytelniku intelektualną konsternację, wynikającą z jaskrawości zawartych w nim merytorycznych sprzeczności.
Wiadomo jest bowiem znającemu Biblię czytelnikowi, że to przez słowo, a nie prze Jezusa stworzył Bóg wszystkie rzeczy, które są na niebie i na ziemi, te widzialne i niewidzialne i że to w słowie Jego wszystko stoi.
Rodzi się zatem automatycznie paląca potrzeba wytłumaczenia treści tych słów, bowiem z jednej strony nie godzi się ich negować ze względu na ich autorstwo, z drugiej zaś strony trudno je zaakceptować ze względu na ich nie dojące się ze sobą pogodzić w prostej linii konotacje z osobą Jezusa.
Na pytanie „jak”?, „w jaki sposób” można mówić o Jezusie słowami z wersetów 16 i 17, Biblia odpowiada: „Albowiem…”, po czym transponuje za pomocą opisu obserwowalnych skutków działania słowa bożego, jego [słowa] naturę w naturę Pana Jezusa – naturę drugiego człowieka.
Przy użyciu takiej składni gramatycznej, apostoł Paweł przedstawił dowód rzeczowy pochodzący ze sfery materialnej na prawdziwość fenomenu ucieleśnienia się słowa bożego, który został zainicjowany na ukrytym przed oczami gapiów poziomie duchowym i zrealizowany w sferze biologicznej, niedostępnej dla obserwacji ludzkim okiem.
Teraz dopiero, gdy zauważymy że wersety 16 i 17 nie odpowiadają na pytanie dlaczego Pan Jezus jest „pierworodny wszystkich rzeczy stworzonych”, ale dlaczego można Go nazwać „pierworodny wszystkich rzeczy stworzonych”, treść całego listu do Kolosan staje się spójna, pozbawiona jakiegokolwiek dysonansu merytorycznego.
Dla łatwiejszego zobrazowania tego co tu zostało powiedziane, zamieszczam większy fragment listu uzupełniony o dodatek graficzny:
Col 1:14 W którym mamy odkupienie przez krew jego, to jest odpuszczenie grzechów;
Col 1:15 Który jest obrazem Boga niewidzialnego i pierworodny wszystkich rzeczy stworzonych.
Col 1:16 Albowiem przezeń stworzone są wszystkie rzeczy, które są na niebie i na ziemi, widzialne i niewidzialne, bądź trony, bądź państwa, bądź księstwa, bądź zwierzchności, wszystko przezeń i dla niego stworzone jest.
Col 1:17 A on jest przed wszystkimi i wszystko w nim stoi.
Col 1:18 On też jest głową ciała, to jest kościoła, który jest początkiem i pierworodnym z umarłych, aby on między wszystkimi przodkował;
Col 1:19 Ponieważ się upodobało Ojcu, aby w nim wszystka zupełność mieszkała.
Col 1:20 I żeby przezeń z sobą pojednał wszystko, uczyniwszy pokój przez krew krzyża jego; przezeń, mówię, tak to, co jest na ziemi, jako i to, co jest na niebiesiech.
Col 1:16 Albowiem przezeń stworzone są wszystkie rzeczy, które są na niebie i na ziemi, widzialne i niewidzialne, bądź trony, bądź państwa, bądź księstwa, bądź zwierzchności, wszystko przezeń i dla niego stworzone jest.
Col 1:17 A on jest przed wszystkimi i wszystko w nim stoi.
Jest to niezwykle interesujący i niezwykle bogaty teologicznie tekst, głównie z uwagi na unikalną formę gramatyczną, absolutnie niezbędną (jak się wkrótce okaże) dla adekwatnego oddania treści, którą za pośrednictwem tych słów przekazuje apostoł Paweł.
A oto dlaczego.
Każde poprawnie gramatycznie sformułowane zdanie zawiera dwa kluczowe elementy tj podmiot i orzeczenie. Ta żelazna zasada gramatyczna jest również w przypadku tekstu z Listu do Kolosan decydującym czynnikiem, który upewnia nas o właściwej interpretacji tekstu.
Określamy podmiot zdania w wersecie 15 Listu do Kolosan, którym jest osoba Pana Jezusa.
Z racji bezpośredniego następstwa zdań, występuje naturalna tendencja do tego, aby treść wersetów 16 i 17 odczytać w kontekście podmiotu zdefiniowanego w zdaniu poprzednim, jednakże już pobieżna analiza treści następujących po wersecie 15 wersetów upewnia nas, że interpretacja taka prowadzi do poważnego błędu rzeczowego, który jak się później okaże nie stanowi błędu merytorycznego.
Należy też zauważyć, że werset 15 przedstawia atrybuty osoby Pana Jezusa, przynależne do dwóch oddzielnych kategorii rzeczy, a mianowicie Jego osoby i rodzaju Jego natury.
Dla zobrazowania tego stanu rzeczy przedstawię werset 15 uzupełniony o formę graficzną jak poniżej:
Który jest obrazem Boga niewidzialnego
i
pierworodny wszystkich rzeczy stworzonych
Pierwszy człon tego zdania określa przymiot osoby Pana Jezusa odwołujący się do Jego postawy, Jego uczynków, Jego osobowości, słowem wszystkiego tego co jest poznawalne zmysłowo, co można było ocenić obserwując Pana Jezusa.
Drugi człon tego zdania powoduje w znającym treść Biblii czytelniku intelektualną konsternację, wynikającą z jaskrawości zawartych w nim merytorycznych sprzeczności.
Wiadomo jest bowiem znającemu Biblię czytelnikowi, że to przez słowo, a nie prze Jezusa stworzył Bóg wszystkie rzeczy, które są na niebie i na ziemi, te widzialne i niewidzialne i że to w słowie Jego wszystko stoi.
Rodzi się zatem automatycznie paląca potrzeba wytłumaczenia treści tych słów, bowiem z jednej strony nie godzi się ich negować ze względu na ich autorstwo, z drugiej zaś strony trudno je zaakceptować ze względu na ich nie dojące się ze sobą pogodzić w prostej linii konotacje z osobą Jezusa.
Na pytanie „jak”?, „w jaki sposób” można mówić o Jezusie słowami z wersetów 16 i 17, Biblia odpowiada: „Albowiem…”, po czym transponuje za pomocą opisu obserwowalnych skutków działania słowa bożego, jego [słowa] naturę w naturę Pana Jezusa – naturę drugiego człowieka.
Przy użyciu takiej składni gramatycznej, apostoł Paweł przedstawił dowód rzeczowy pochodzący ze sfery materialnej na prawdziwość fenomenu ucieleśnienia się słowa bożego, który został zainicjowany na ukrytym przed oczami gapiów poziomie duchowym i zrealizowany w sferze biologicznej, niedostępnej dla obserwacji ludzkim okiem.
Teraz dopiero, gdy zauważymy że wersety 16 i 17 nie odpowiadają na pytanie dlaczego Pan Jezus jest „pierworodny wszystkich rzeczy stworzonych”, ale dlaczego można Go nazwać „pierworodny wszystkich rzeczy stworzonych”, treść całego listu do Kolosan staje się spójna, pozbawiona jakiegokolwiek dysonansu merytorycznego.
Dla łatwiejszego zobrazowania tego co tu zostało powiedziane, zamieszczam większy fragment listu uzupełniony o dodatek graficzny:
Col 1:14 W którym mamy odkupienie przez krew jego, to jest odpuszczenie grzechów;
Col 1:15 Który jest obrazem Boga niewidzialnego i pierworodny wszystkich rzeczy stworzonych.
Col 1:16 Albowiem przezeń stworzone są wszystkie rzeczy, które są na niebie i na ziemi, widzialne i niewidzialne, bądź trony, bądź państwa, bądź księstwa, bądź zwierzchności, wszystko przezeń i dla niego stworzone jest.
Col 1:17 A on jest przed wszystkimi i wszystko w nim stoi.
Col 1:18 On też jest głową ciała, to jest kościoła, który jest początkiem i pierworodnym z umarłych, aby on między wszystkimi przodkował;
Col 1:19 Ponieważ się upodobało Ojcu, aby w nim wszystka zupełność mieszkała.
Col 1:20 I żeby przezeń z sobą pojednał wszystko, uczyniwszy pokój przez krew krzyża jego; przezeń, mówię, tak to, co jest na ziemi, jako i to, co jest na niebiesiech.